Dag 24

Zodra de wekker gaat, ben ik klaar wakker en kom weer in actie. Ik heb 20 minuten om te douchen, en aan te kleden en mijn spullen weer in te pakken. Vandaag gaan we naar Gili Trawangan, Party eiland :P
Na het ontbijt heb ik nog snel 10 minuten om weer wat verslagen op internet te zetten. Ze hadden in het hotel geen internet op de kamers, maar wel in de lobby. Ik typ Len snel een berichtje. De kerel die ons gisteren op het vliegveld kwam halen, vertelde ons dat er geen zoet water bron op Gili Trawangan is. Dus we vragen ons af of ze überhaupt wel internet hebben.
Zoals altijd is de transfer ideaal geregeld. Om 10 voor 10 staat onze chauffeur weer klaar. Onderweg zien we eindelijk Lombok bij daglicht, inclusief een zonnetje. En het bevalt behoorlijk wat we zien!!
Onderweg maken we een korte foto stop. Het is hier echt geweldig. Maar goed dat we hier nog 5 dagen terug komen. Het mooie, dat op Bali dus echt niet meer was, is dat er hier nog niet zoveel toerisme is. De stranden zijn nog niet volgebouwd met resorts en restaurants, maar zijn heerlijk ongerept met zand, palmbomen en natuur!!
We komen aan bij een soort parkeerplaats. Hier staan ze alweer klaar om ons te ontvangen. Aan het einde van de parkeerplaats is een kleine houten steiger waar 2 speedboten aan liggen. Onze koffers worden in de boot geladen en wij daarna ook :P We krijgen een zeer flateus oranje zwemvest aan, en we zijn klaar voor vertrek. In eerste instantie denk je nou, dit gaat wel even duren, totdat het gas open word gegooid en we vrolijk over de golven stuiteren.

Na 10 minuutjes komt Gili in zicht, en oooooooooh mijn god…………………We zijn aangekomen in het paradijs. Binnen enkele minuten besluit ik, dat ik op het eiland blijf, en dat Lennart maar mijn kant op moet komen, want dit bevalt me nu al beter dan thuis!!
De kapitein van onze kleine speedboot parkeert even achteruit in, waarna we met blote voeten uit kunnen stappen. Via een prachtig wit strand (bezaait met aangespoeld koraal, beetje pijnlijk!!) lopen we richting de balie van het hotel. Daar staan de volgende 3 mensen weer op ons te wachten:1 met een bagage kar, 1 met natte handdoekjes en 1 met cocktails, jummy jummy. Je voelt je hier echt als de Queen mum!!

Nadat we heerlijk genoten hebben van onze drankjes en het geweldige uitzicht gaan we richting receptie. Hier komen we de eerste Nederlanders weer tegen, al wil je het nog zo graag maar je komt gewoon niet van je eigen volk af. Nederlanders zijn net als ongedierte die verspreiden zich overal waar je ze niet hebben wilt!!!
Maar goed, mijn kamer is nog niet klaar, maar die van mam en Rob wel al. We kleden ons om en gaan richting het strand. Het is echt geweldig!! Het water is zo helder, en blauw en de lucht is blauw en het strand is wit en is gewoon echt een bounty eiland. Super nice!!!!

Na een paar uur relaxen en zwemmen gaan we een fiets huren. Het is 8 km als je helemaal rondom het eiland wilt. Omdat we willen weten wat er nog meer te zien en te doen is ,is de fiets het ideale vervoermiddel. Het enige ook, scooters en andere motorvoertuigen mogen niet, en mam is allergisch voor paarden, en ik voor lopen. Nadat we de boulevard hebben afgestruind, komen we een vreemde snuiter tegen, die bij zijn restaurant 6 fietsen heeft staan met een bord ‘For rent’. Een fiets voor een dag kost ons €3,- de man. Ze zijn een beetje oud en gebouwd op Indonesische formaat, maar voor de rest zien ze er prima uit. We gaan rechtsom, nadat we half omver worden gereden, valt ons in, dat we links moeten rijden. Daarna gaat het goed. We komen eigenlijk niet zo heel veel tegen. Behalve mooie stranden. Daarnaast zien we nog restaurants en resorts in aanbouw, of verlaten. We weten niet zeker of daar ’s avonds of in het hoogseizoen wel iets te doen is, of dat het niet liep en dus maar gewoon is achter gelaten. Ik heb het gevoel dat je Gili Trawangan over 5/6 jaar kunt gaan vergelijken met Salou.
Wat ons natuurlijk ook weer moet overkomen: regen!! Niet een beetje regen, nee heel veel regen, en ook nog 2x dezelfde bui. De eerste keer was het redelijk snel voorbij. Omdat we handdoeken en zo bij ons hadden, hebben we even geschuild onder een boom. Daarna zijn wij verder gefietst. Sommige stukken moesten we lopen omdat daar alleen zand lag, en het een beetje lastig fietsen is. Het vervelende hieraan is, dat we het eiland gingen rond fietsen en de wolken land inwaarts gingen. Tegen de tijd dat wij bij de andere kant van het eiland waren gefietst, kwamen we de wolken weer tegen, en kwam er nog meer regen uit als de eerste keer. We besloten dat het tijd werd voor een lunch. Zeik nat zijn we het eerste, beste restaurant in gegaan dat we tegen kwamen. Na ander half uur en een maaltijd verder was de regen dragelijk genoeg om weer verder te gaan.

Met pijn aan onze billen kwamen we aan bij het hotel. We zijn gaan douchen en droge kleren gaan aantrekken. Daarna zijn we bij het internet café van het hotel gaan zitten om wat te eten, en te kijken of iemand online was. Geen succes. Ik heb daarom maar een reisverslag getypt. Mam en Rob zaten met een half oog film te kijken. Het strand van het hotel wordt ’s avonds omgebouwd tot openlucht bioscoop. Ze hebben een groot scherm en er liggen relax kussens op de grond. Je kunt dan gratis naar de film.

Daarna was het bedtijd. Morgen gaan Rob en ik weer duiken…… Jeeej.

Kus Milou