De eerste indrukken

Gelukkig heb ik een beetje kunnen slapen, toch was ik rond 6 uur alweer klaar wakker. Thuis was het 12 uur dan word ik normaal ook wakker hahaha :P Het ontbijt was niet veel maar genoeg om mijn hongerige buik tot stilte te brengen. Omdat ik geen tijd heb gehad om shampoo en dergelijke te gaan halen ben ik even gaan shoppen bij de receptie. Ik kreeg genoeg shampoo en tandpasta zodat ik een paar dagen vooruit kon. Gelukkig had ik deo, een tandenborstel en scheermesjes wel bij me. Ik hoefde dus nergens te stinken haha. Daarna snel naar boven Skype time! !!
Ik kreeg Lennart en pap te pakken, gelukkig even bekende gezichten. Daarna snel douchen en naar beneden.

Waar ik dus niet op gerekend had, was dat er een complete touringcar kwam, en dat die half vol zou zitten met mensen die aan boord gingen. De meeste waren Filippijnen en er was nog een koppel uit America. Andrea, de vrouw van het koppel was heel aardig, met haar heb ik even zitten kletsen. Ken haar man is dokter en elk jaar gaan ze aan boord bij HAL om dan 1 of 2 weken als arts te dienen. Super relaxed dus. Verder vertelde ze dat er veel gefeest werd, en dat er vaak drama was van mensen die aan het daten waren, en dan weer uit elkaar gingen en dat soort dingen. Genoeg leedvermaak voor mij dus :P
Tijdens de busreis was er nog 1 hele positieve verrassing, we gingen door de stad naar de docks. Ik weet ook niet waarom maar heb snel mijn telefoon gepakt en empire state of mind opgezet, het was wat op dat moment goed voelde hahahaha ik werd er in ieder geval enorm blij van :D “NEW YORK….concrete jungle were dreams are made of there’s nothing you can’t doooooooo……noooow your in NEW YORK” whohoooooo i’m in New York!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=0UjsXo9l6I8
voor degene die een remainder nodig heeft :P )


Met een enorme glimlach, stapte ik uit de bus in de docks. Helaas werden we al bij de Norwegian cruise line eruit gemikt en moesten we nog een heel eind slepen met koffers en tassen. Eenmaal bij ons eigen schip de MS Veendam werden onze paspoorten ingenomen, en moesten we onze koffers in een rij zetten, en er bij gaan staan. Toen kwam er een hond controleren of we drugs smokkelden en toen konden we aan boord. Het klinkt heel rustig en georganiseerd, maar eigenlijk was het een grote chaos :P Vooral omdat op het moment dat wij aan kwamen, er net een nieuwe lading gasten van boord kwamen :p
Gelukkig stond mijn buddy al op me te wachten. Zijn naam is Rommel, je spreekt de laatste lettergreep uit als bij karamel. Hij is ook een Filippijn. Aardig, maar een beetje vreemd. Een van de eerste dingen die hij me wist te melden was dat ik om 11 uur moest beginnen. :O Dude WTF? Ik heb nauwelijks geslapen, ben super moe, ik heb geen flauw idee wat ik moet doen, waar zijn we überhaupt en je gaat me nu vertellen dat ik over een uur moet beginnen met werken??

:O OMG niets rustig aan doen, niets op je gemakje wennen aan het tijdsverschil nee gewoon hoppa op dat paard en gaan met die banaan. Het koste me ongeveer 5 minuten om het te verwerken en me erover heen te zetten. Hier kwam ik voor dus we gaan het gewoon doen. Ik heb een eigen kamer gekregen op deck 10. Een officers room, Whooop Whoop met een eigen badkamer en alles. Heel fancy helaas is het maar tijdelijk. Nadeel is wel dat je niemand hebt om tegen aan te kletsen als je eindelijk kunt ontsnappen, er komt zo veel op je af, dat het wel handig zou zijn geweest als ik dat bij iemand kwijt kon.
Het volgende slechte nieuws had Rommel ook al voor me klaar. Het internet kost 20 dollar voor 150 minuten. :O nooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Geen gratis wifi?? :O Daar schrok ik wel van, dat betekend dat het contact met thuis veel minder zal worden als ik me bedacht had. Goede nieuws was dat we in Bermuda gratis internet hebben op de docks. Dus dan zit de halve crew van het schip op een rij te internetten.

Wat me direct al op viel, was dat er enorm veel Filippijnen op het schip zijn, echt heel veel. Alleen de Officieren zijn veel Nederlanders, hier en daar heb je een Amerikaan, Canadees of zoals mijn eigen baas een Spanjaard.

Ondertussen ging Rommel er met een enorme vaart doorheen. Hier is dit, hier is dat, dit kun je hier, dit daar. Met een gigantische over dosis aan informatie kwam ik uiteindelijk aan bij de Front Office. Iedereen is enorm aardig. Er is nog iemand van Nederland, Maartje. Daarnaast is Max van Aken, we hebben het al uitgebreid gehad over de Michael Jackson in de Star Fish. God zij dank mensen waar ik me aan vast kan houden. Helaas gaat Max over 4 weken weer naar huis. Maar tot die tijd heb ik wel iemand waarmee ik het af en toe over thuis kan hebben. Dat doet me wel goed.
Mijn baas liet er ook geen gras over groeien. Ik kreeg wat ze noemen een ‘bijbel’ het is een enorme klapper met alles wat ik hoor te weten over het schip, de services, de kamers, de safety, ALLES!!! Ooh en ik moet het volgende week al zo een beetje uit mijn hoofd kennen. Hij wou me niet afschikken alleen even laten weten waar het op staat. AHAaaaa….nou ja ook dat nemen we er maar bij. Kom maar op :p
Iedereen was druk druk druk rond aan het rennen. Het was embarkation day, en dan is het alle hens aan dek. Heel druk s ochtends met alle gasten die van het schip af gaan, en daarna komen weer nieuwe gasten erop en begint de drukte weer opnieuw. Ik heb geprobeerd me zo onzichtbaar mogelijk te maken en niet in de weg te gaan staan.
Toen het iets rustiger was, moest ik weer met Rommel op pad. Ik moest mijn uniform gaan passen. Op het personeelsdek is een compleet naai atelier ingericht. Iedereen krijgt een uniform op maat gemaakt. Tot die tijd krijg ik een tijdelijk uniform. Ze moesten alleen de strepen op mijn uniform nog aan passen :P Als officier moet ik wel de juiste strepen hebben :P In de wasserij wist Rommel me even te vertellen dat hij voor 50 dollar de was doet voor andere crew leden en hij geeft ook massages…. prima voor je kerel, maar als je er zo bij kijkt als je dat zegt, doe ik liever zelf mijn was, en hou je handen ook maar thuis!! Wat dat betreft is het hier hetzelfde als vorig jaar in Indonesië dat geld niet voor elke Filippijn, trouwens maar de minst beschaafde :P Als blanke vrouw word je dan anders behandeld, je word na gekeken, ze komen half aanrennen om deuren voor je open te houden en dat soort dingen. Ik vind het zelf wel irritant. Want tijdens het eten moest Rommel ook alles over Lennart weten, met namen hoe serieus het was. Later op kantoor kreeg ik al door dat hij nogal een haantje is. Dus daarna heb ik hem redelijk op zijn plek gezet wat hij niet echt leuk vond. Resultaat was dat de dag erna ’s ochtends de telefoon ging met de mededeling ‘Princess your breakfast is at your door’. Er hing een zak met 2 broodjes, yoghurtjes, banaan en chocomel. Die vent is dus echt niet te geloven!! Ontbijt was wel lekker trouwens :P

De 2de dag ben ik wel zeeziek geweest. Toen ik mijn medicals ging afgeven zij de vrouw aan de balie ‘We all get sea sick, we just pretend were ok’ dus dat was wel een geruststelling. Al voelde ik me er niet beter door :S. Probleem was dat ik veel info over alles wat er voor gasten te doen is moet leren. Volgens mijn Bijbel moet ik dus behoorlijk veel weten. Van mijn baas, Andres de Spanjaard met een super vet accent, moest ik power points lezen waar veel info in stond. Maar als je op zee zit en er zijn behoorlijk wat golven dan gaan letters dansen en dan word je dus misselijk!! Ik heb de hele dag hoofdpijn gehad maar ik heb gelukkig niet hoeven overgeven.
Maartje heeft me de 2de dag wat beter de in’s en out’s laten zijn. Waar ik het beste kan eten, wat ik het beste kan doen met drinken halen, internet dat soort dingen.
Verder moest ik de 2de dag in mijn eentje kluizen gaan openen voor gasten, de airco’s gaan checken en dvd’s klaar maken. Airco’s zijn het grootste probleem hier aan boord. Daar krijgen ze aan een stuk door klachten over. Het schip is al wat ouder en als de motor op volle toeren draait en iedereen is aan boord en heeft zijn airco aan, dan werken ze niet allemaal even goed. Dus het wordt een uitdaging om 6 maanden lang vriendelijk te blijven als mensen weer beginnen over airco’s ;). Tijdens de team meeting hebben ze hier dan ook een hele preek over gehad :P mede leven blijven tonen als ze weer beginnen over airco’s haha ik ben benieuwd :P

Alles is al helemaal vergeten en vergeven als je dan eindelijk van dat schip af kan en op een tropisch eiland staat. Jezus wat een verschil. Na 3 dagen airco is het verschil met buiten enorm! Ook het licht, binnen zijn de lampen allemaal een beetje gedimd om een luxe gezellige sfeer te creëren, maar als je dan buiten komt doet het licht even pijn aan je ogen :P Ik was ook nog mijn zonnebril vergeten haha. Je kreeg bijna de neiging om weer naar binnen te gaan het donker en de kou in hahaha :P Maar dat heb ik maar niet gedaan :P De gekleurde huisjes zien er super leuk uit, de mensen zijn vriendelijk en ik stond eindelijk weer met je voeten op vaste grond. Na wat rond vragen had ik ook eindelijk een supermarkt gevonden. Helaas is Hamilton behoorlijk duur, maar ik heb me lekker laten gaan op de toilette artikelen afdeling :P Nu kan ik me weer helemaal verzorgen zoals ik gewend ben hahaha. Mijn haar begon al behoorlijk uitgedroogd uit te zien ;). Mocht het te erg worden, kan ik als crew member een gratig knip beurt krijgen bij de Spa. Altijd handig. Maar mij kennende ga ik er zeker weten niet naar toe :P Ik haat kappers :P no offence ;)

De eerste blunder had ik die dag ook al te pakken. Toen ik na het shoppen terug ging naar mijn kamer, werkte mijn keycard niet meer. Toen ik bij de front office kwam vroegen ze of ik hem bij mijn telefoon had gehad…….ooooh ja dat mocht je niet dan word door het magnetisch veld je kaart gewist. Whoepsiedaisys :p Omdat het een crew card is, kunnen ze hem bij de front office niet opnieuw instellen, ook omdat ik toegang moet hebben tot andere deuren zoals de front office. Kon ik dus voor 5de keer naar crew center! Voordeel, ik weet nu wel waar crew center is hahaha.

Het is ook al voor gekomen dat ik op het crew dek een lift pakte en ik op eens in een keuken stond :P Ik heb toen maar gevraagd of ze me in een gang konden zetten waar gasten ook komen, vanaf daar wist ik de weg wel weer hahaha typisch iets voor mij ;)
Nou dit was mijn eerste blik aan boord van het schip :P

Hopelijk vinden jullie het een beetje interessant :) Als iemand iets wilt weten, hoe iets aan boord gaat stuur maar een berichtje en ik zal het uitleggen :P

Dikke Kus